woensdag 29 mei 2013

Tosari keert terug naar Suriname


  
Vrijdagavond (19.05.13) hebben we afscheid kunnen nemen van René Tosari. Zijn dochters waren ook aanwezig en met beiden heb ik nog een tijdje staan praten. Tamina liet me in de loop van de avond een foto zien van een knappe jonge man met een strooien hoed op en een donkere bos haar. Hij kijkt de fotograaf enigszins ironisch aan. Volgens welingelichte bron moet hij ongeveer twintig jaar zijn geweest. Hij was op dat moment in Suriname, tijdens een uitstapje met collega's en studenten van het NIKK (Nationaal Instituut voor Kunst en Kultuuronderwijs).
Sara Mattens in the spotligts. Zij beet de spits af. Hier gefotografeerd in het licht van de diaprojector die haar verhaal over de kleurrijke levenswandel van Tosari accentueerde. De lichtprojectie toonde beelden van Tosari, zijn werk en zijn atelier. Bert Grol - ooit voorzitter van OA Zuidoost  -  werd ook nog even genoemd. In 2011 is hij overleden. We missen hem.
Guido Rooymans vertelde het een en ander over de beginjaren van stichting OA Zuidoost en stond vooral stil bij de momenten waarop Tosari een belangrijke rol heeft gespeeld. Tosari is geen groot bestuurder maar Tosari wist wel mensen aan zich te binden. En dat is misschien nog wel belangrijker want een groep die uit zoveel verschillende individuen bestaat heeft altijd een spil nodig. Tosari was en is zo iemand.
Aileen bood uit naam van de kunstenaar een doos met geld aan. 
Het is bestemd voor een boek over leven en werk van Tosari.
Priscilla, jongste dochter van Tosari, kondigde aan dat ze bezig is met het boek over het leven en het werk van haar vader  en vroeg iedereen zijn of haar e-mailadres aan haar door te geven. Mocht het zover zijn, dan worden we op de hoogte gesteld.
Marion Jonk, destijds projectleider van Matchpoint (Cultuureducatie voor primair en voortgezet onderwijs) was er ook en zij hield een ware lofrede op de rol van Tosari speelde binnen de kunstenaarskolonie, hier in Zuidoost. Aanvankelijk kende Marion geen enkele kunstenaar alhier maar daar kwam dankzij Tosari snel verandering in. Marion had een paar mappen samengesteld van de kunstenaars die in de periode 1998 - 2008 actief zijn geweest in het geven van workshops aan leerlingen van het VMBO. Allemaal activiteiten in het kader van CKV.
Tamina, oudste dochter van Tosari, gaat rond met de hapjes. Ze zei nog tegen me dat ze zich wel een beetje zorgen maakte over haar vader want vindt hij wel rust in Suriname? Tosari kennen we immers allen als een onrustige geest die altijd weer op zoek is naar nieuwe uitdagingen. Is Suriname dan niet te klein voor hem?
Ed liet me vol trots zijn tatoeages op zijn linkerarm zien. 
En via zijn t-shirt kwam het gesprek op Iron Maiden, roken en  SAME (graffitischrijver).
Jopie Huisman kwam later ook nog even langs. 
Met d'n drietjes op de foto dus.
De rokers onder ons zoeken hun heil elders.
Bij de ingang van het atelier, onderaan de trap.
De doos.

Overige foto's