Nee, liever in het Nederlands, zegt ze met een onmiskenbaar accent. Ik had haar graag in het Duits over haar eigen werk horen vertellen, maar zij beslist anders. Charlotte Mumm maakt bijzonder werk. Ze bestudeert de tweedimensionale vorm van dier of mens waarbij ze vaak een geometrisch element toevoegt.
Je zou het een extensie kunnen noemen. Toeval speelt een grote rol, vertelt Mumm. De tekeningen hangen als bescheiden ornamentjes aan de muur. Aanvankelijk zag ik er iets anekdotisch in, maar daar kwam ik al snel op terug. Het gaat om vorm als eerste aanzet tot metamorfose.
In deze tekening krijgt verwondering op meer manieren vorm. De centaur verbaast zich over de bulten of schubben op zijn eigen rug. Bovenop zijn hoofd zie je een rood driehoekje dat je kunt opvatten als een formele kanttekening bij die verwondering. Daarover kan de centaur zich niet verwonderen want hij kan dat driehoekje niet zien (behalve in een spiegelend oppervlak).De vraag die zich opdringt is natuurlijk of hij zich überhaupt verbaast over zijn eigen hoedanigheid.
Vooral dit vogeltje zet je op het verkeerde been. Het oogt onschuldig, op het kitscherige af maar dat ligt aan de kleuren, de ronde vormen en het takje waarop beide voorwerpen rusten.Wat nemen wij in eerste instantie waar?
De kleuren, de vormen, een vogeltje, een takje?
Dat soort vragen roept deze tekening op.
Thuisgekomen vraag ik me af of de ondergrond die ze heeft gebruikt een bierviltje is. Dat moet ik haar nog even vragen.
Ze maakt ook driedimensionaal werk dat al even intrigerend is als bovengenoemd werk. Dit is er een voorbeeld van. Info
- Charlotte Mumm heeft nog geen website maar er wordt aan gewerkt.
- Zie: Charlotte Mumm
