Eigenlijk zou ik vandaag naar een andere workshop op NOT (de onderwijsbeurs in Utrecht) gaan maar Simone Mark van het Seminarium voor Orthopedagogiek van Hogeschool Utrecht had iets. Ze stond zelf in de deuropening en vroeg me vriendelijk of ook ik naar haar lezing kwam luisteren (ik stond natuurlijk voor de verkeerde zaal en de verkeerde deur). Het feit dat ze daar zelf stond gaf de doorslag. Ik ben nog heel even gaan kijken bij de andere workshop maar dat leek me toch iets minder. Dus snel terug.
Het ging vooral over emotionaliteit bij kinderen. Tijdens de lezing liet ze een foto zien van de jonge Feyenoordsupporter Roderik, een heel klein ventje maar wel als heel fanatieke supporter geportretteerd. Precies z’n vader, dacht ik meteen (en velen met mij vermoed ik ).
Daarna liet ze een tiental opnamen van kinderen zien. Het ging om een serie. De meeste kinderen zagen er verdrietig, teleurgesteld of ronduit woedend uit. Jill Greenberg, de fotograaf had de kinderen een lolly aangeboden en hem vervolgens weer afgepakt. Op dat moment had ze een portret van de kinderen gemaakt. Het resultaat mag er wezen. Prachtig onderzoeks(beeld)materiaal.
De vraag die het publiek kreeg voorgelegd was wat voor emoties het in deze foto’s zag of herkende. Toen had Simone Mark nog niet verteld hoe de opnamen waren gemaakt.
Daarna liet ze een tiental opnamen van kinderen zien. Het ging om een serie. De meeste kinderen zagen er verdrietig, teleurgesteld of ronduit woedend uit. Jill Greenberg, de fotograaf had de kinderen een lolly aangeboden en hem vervolgens weer afgepakt. Op dat moment had ze een portret van de kinderen gemaakt. Het resultaat mag er wezen. Prachtig onderzoeks(beeld)materiaal.
De vraag die het publiek kreeg voorgelegd was wat voor emoties het in deze foto’s zag of herkende. Toen had Simone Mark nog niet verteld hoe de opnamen waren gemaakt.
Al met al een heel boeiende lezing, veel te kort natuurlijk want zoveel weet ik niet over emoties (wetenschappelijk gezien bedoel ik).
End Times heette de expositie in Los Angeles in de Paul Kopeikin Gallery (begin 2006). Deze fotowerken van Jill Greenberg zijn zichtbaar bewerkt, overmatig belicht en uitermate (foto)realistisch van toon.
Nieuwsgierig geworden naar deze foto’s? Klik dan even op deze link: End Times. Ondertussen vraag ik toestemming of ik er eentje mag plaatsen op deze blog.
End Times heette de expositie in Los Angeles in de Paul Kopeikin Gallery (begin 2006). Deze fotowerken van Jill Greenberg zijn zichtbaar bewerkt, overmatig belicht en uitermate (foto)realistisch van toon.
Nieuwsgierig geworden naar deze foto’s? Klik dan even op deze link: End Times. Ondertussen vraag ik toestemming of ik er eentje mag plaatsen op deze blog.
